Afscheid nemen, ik ben daar niet zo goed in. Of het nu gaat over een vriend die naar het buitenland verhuist, een scheiding, een nieuwe job of simpelweg je vakantieplek achterlaten,… Afscheid confronteert ons met verandering, of we dat nu willen of niet. Er zijn echter manieren om een afscheid minder pijnlijk te maken.
Mijn broertje en ik hadden vroeger elk een konijn, waar we dolle pret mee beleefden. Toen mijn konijn op een gegeven moment levenloos in zijn kooitje lag, huilde ik dikke tranen. Broerlief, toen een jaar of zes, was boos omdat hij een put had gegraven en ik het diertje niet wilde loslaten. Het kostte mijn ouders wel wat moeite om de daaropvolgende ruzie te bekoelen!
Omgaan met afscheid is een terugkerend thema en toevallig of niet komt dit ook terug in het boek dat ik nu aan het lezen ben. ‘Hier is alles veilig’ gaat over een vrouw die na de dood van haar stiefzoon de laatste jaren van zijn leven bij elkaar puzzelt in Israël.
Toen ik achttien was, maakte ik zelf een road trip door dat land. Na drie weken stapte ik in tranen weer op het vliegtuig, totaal overdonderd door de impact van het land en van de mensen met wie ik de reis gemaakt had. Al lezend voel ik me terug die achttienjarige die geen afscheid wilde nemen.
Afscheid nemen betekent een overgang. Het is een afsluiting van iets, ook al is het maar tijdelijk. Je zegt ‘dag’, maar je weet niet wat er in de plaats komt. Ook al ben ik dat achttienjarige meisje niet meer, ik ben nog steeds geen held in overgangen!
Tegelijk zie ik hoe hard ik hierin gegroeid ben. Oké, Ik heb wat tijd nodig om te wennen, mijn draai weer te vinden. Het lukt me wél steeds beter om die grijze ruimte tussenin toe te laten en vertrouwen te hebben.
Loslaten en afscheid, hoe groot of klein ook, hoort bij het leven. En het is normaal om hier moeite mee te hebben. Je kan er wel op een milde manier mee omgaan, want je ertegen verzetten maakt het onnodig zwaar. Psychologe Diane Barth schreef een artikel waarin ze vijf manieren beschrijft om afscheid minder pijnlijk te maken.
Erken dat het normaal is om gemengde gevoelens te hebben
Je bent niet gek als je zowel verdrietig, opgewonden als bezorgd bent bij een nakend afscheid. Al die gevoelens maken deel uit van bijna elke levensovergang: verdriet om wat geweest is, enthousiasme over wat gaat komen. Het kan soms lastig zijn om ruimte te maken voor al die tegenstrijdige emoties, maar nét dat is wat je helpt. Je voelt wat je voelt en dat is allemaal oké.
Angst voor verandering maakt het geen verkeerde beslissing
Uit een relatie stappen die niet goed voelde, kiezen voor een andere job… dat roept heel wat op. Het is normaal om wat schrik te hebben voor wat die veranderingen kunnen betekenen voor jou. En ook al weet je dat een beslissing de juiste is, dan nog kan dit jou verdrietig maken. Dat is oké.
Praat erover
Probeer al je verwarrende gevoelens onder woorden te brengen. Schrijf het van je af of praat met iemand die je vertrouwt. Leg uit dat je probeert te begrijpen wat die verschillende emoties je willen zeggen. Erover praten kan leiden tot nieuwe inzichten, waar je vervolgens iets mee kan.
Onthoud zowel de goede als de slechte aspecten
Om welke ervaring het ook gaat, probeer zowel de goede als de slechte ervaringen te onthouden. Houd ze beiden in balans. Alleen focussen op de negatieve dingen maakt het op korte termijn misschien gemakkelijker om een vertrek te rechtvaardigen, maar dit helpt je in the long run niet echt vooruit.
Neem de tijd om jezelf aan te passen
Of je nu afscheid neemt vanwege veranderingen in je leven, een ziekte, het einde van een relatie,…geef jezelf de tijd om je aan te passen. Verlies is pijnlijk en heeft tijd nodig om te verzachten. Doe dingen die jou gelukkig maken. Barth vertelt bijvoorbeeld dat ze zelf pianolessen ging nemen toen haar zoon het huis uit ging.
Lees hier het artikel van Diane Barth.
コメント